W weekend 1 i 2 czerwca 2019 r. Zarząd Koła SEiRP w Wadowicach zorganizował dwudniową autokarową wycieczkę do Malborka i Gdańska z noclegiem na Kaszubach w Szymbarku. Na pilotowanie i przewoźnika wybrano firmę Andrzeja Dębskiego, sprawy organizacyjne od początku do końca były na głowie kolegi Staszka Placa i Jerzego Byrskiego natomiast fotografowaniem mieli zająć wszyscy. Ogółem w wyjeździe wzięło udział 44 emerytów policyjnych wraz z rodzinami z wadowickiego koła. O północy wyjechaliśmy z Wadowic zabierając po drodze uczestników oczekujących w Andrychowie i Kętach. Jadąc A-1, o 8.30, byliśmy już w Malborku. Celem był oczywiście słynny zamek krzyżacki z XIII wieku - największy na świecie pod względem powierzchni znajdujący się na liście zabytków UNESCO. Zamek leży na prawym brzegu rzeki Nogat, zbudowany jest z cegły i ma bardzo długą i bogatą historię, jest też największą średniowieczną twierdzą Europy. Zamek stanowił obiekt rezydencyjno-obronny i reprezentuje styl gotycki. Według szacunków budynek w obecnej formie składa się z kilkunastu milionów cegieł, a dawniej, w swojej pierwotnej formie mogło ich być 30–50 milionów. Składa się z trzech podstawowych części: zamku wysokiego, średniego i niskiego. Wśród licznych kolekcji zgromadzonych na zamku w Malborku zobaczyliśmy zbiory archeologiczne pochodzące z wykopalisk, kolekcje militariów, malarstwa, rzeźb, ceramiki, witraży i ponad 700 okazów bursztynu. W nogach oczyliśmy przebyte kilometry chodząc prawie przez cztery godziny po dziedzińcach, tarasach, krużgankach i wybranych wnętrzach zamkowych.
Po południu dotarliśmy do Hotelu Szymbark znajdującym się na terenie Centrum Edukacji Promocji Regionu w Szymbarku, gdzie znajduje się wiele atrakcji turystycznych, które są jedynymi w Polsce, Europie i na Świecie. Po obiedzie zwiedziliśmy wtstawę najstarszych narzędzi, w której znajdują różnego rodzaju przybory ciesielskie, kołodziejskie, rolnicze, furmańskie, medyczne i gospodarstwa domowego z okresu od XVIII wieku, do wybuchu II wojny światowej, zobaczyliśmy najdłuższą deskę świata i stół noblisty wykonany z jednego kawałka drewna przy którym może usiąść jednocześnie ponad 200 osób. Dom powstańca polskiego z Adampola, rekonstrukcję bunkra partyzanckiego z okresu II wojny światowej gdzie poznajemy historię Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski” – najliczniejszej organizacji podziemnej działającej na Kaszubach. Kościółek pod wezwaniem św. Rafala Kalinowskiego, dom do góry nogami który jest symbolem odwróconego przez człowieka świata, największy fortepian świata Wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa w 2010 roku. Grało na nim wielu znanych w Polsce i na świecie pianistów (m.in.: Adam Makowicz, Leszek Możdżer, Waldemar Malicki) i wiele innych ciekawych i dziwnych przedmiotów. Po kolacji przy ognisku by czas na integrowanie się w mniejszych i większych grupach.
W niedzielę po śniadaniu wspólne zdjęcie i odjazd do Gdańska, by o godzinie 10-ej być już w Europejskim Centrum Solidarności w Gdańsku którego celem jest „upowszechnienie dziedzictwa „Solidarności” w Polsce i innych krajach oraz czynne uczestnictwo w budowie tożsamości europejskiej”. Centrum jest środkowoeuropejską agorą wymiany poglądów nad problemem sprawiedliwości społecznej. Aktualnie Europejskie Centrum Solidarności prowadzi działalność edukacyjną, naukową, wydawniczą oraz wystawienniczą. Siedziba Centrum o powierzchni ponad 25 000 metrów kwadratowych znajduje przy Placu Solidarności, w pobliżu Bramy Nr 2 i Pomnika Poległych Stoczniowców. Obiekt zajmuje powierzchnię około jednego hektara i posiada 5 pięter oraz podziemny parking. Nasz pobyt zbiegł się z obchodami 30 rocznicy wolnych wyborów 4 czerwca 1989 r. W obiekcie można było spotkać znanych ludzi z różnych dziedzin życia publicznego
Kolejnym etapem naszej wycieczki było stare miasto, a szczególnie charakterystyczne zabytki i miejsca, które znajdują się przy ulicy Długiej i Długiego Targu, między innymi: Dwór Artusa, Fontanna Neptuna, Ratusz, Brama Wyżynna i Brama Zielona. W drodze powrotnej z ciekawością zobaczyliśmy również bursztynowy ołtarz w kościele św. Brygidy. Późnym popołudniem pożegnaliśmy Gdańsk i udaliśmy się w drogę powrotną. Dosyć długi postój na obiad wydłużył trochę podróż, ale i tak w domach byliśmy około północy. Pomysłów na kolejną wycieczkę było sporo lecz decyzję odłożyliśmy na później.
Janusz.Janik